Μια διαφορετική συνταγή...

ΧΤΑΠΟΔΙ ΨΗΤΟ ΣΤΑ ΚΑΡΒΟΥΝΑ

***

·        Κατηγορία: Μαλάκια

·        Δυσκολία: 5/5 (Εξαρτάται και από την εμπειρία του μάγειρα και του ψαροντουφεκά)

·        Υλικά: Χταπόδι

·        Προετοιμασία: Μέχρι να φτάσει στην κατσαρόλα, μήνες έως χρόνια (εφόσον θέλουμε επιτυχία).

·        Mαγείρεμα: 60'

ΑΛΙΕΙΑ

Θα επιμείνουμε πολύ στην αλιεία του χταποδιού, για δύο βασικούς λόγους. Αποτελεί διαδικασία που παρουσιάζει –παραδόξως- ενδιαφέρον σε όλα τα κοινωνικά στρώματα της Υφηλίου, και δεύτερον, θεωρούμε πως είναι το πλέον δύσκολο και χρονοβόρο μέρος της όλης διαδικασίας, μέχρι να φτάσει ο οκτάπους στο πιάτο σας.

Θα ήταν ενδιαφέρον να γράψει κανείς ένα κεφάλαιο για το δράμα των χταποδιών. Κάνουν την ομορφότερη ερωτική πράξη στον πλανήτη. 16 πόδια χορογραφούν το "πάθος". Από αυγά κιόλας, δέχονται τις επιθέσεις ψαριών (ευτυχώς η μαμά που γεννάει τα χιλιάδες αυγά τα προστατεύει μέχρι να σπάσουν και μετά πεθαίνει). Από την στιγμή που θα γεννηθούν αρχίζει ο αγώνας επιβίωσης. Μετά από ανελέητο κυνηγητό από ψάρια ελάχιστα θα επιβιώσουν και τα περισσότερα από αυτά θα αλιευτούν πριν καλά καλά κλείσουν την εφηβεία τους από τους χιλιάδες ψαροντουφεκάδες (όλοι έχουν από ένα ψαροντούφεκο). Όσα απομείνουν δεν θα γλιτώσουν από την χλωρίνη και τη γαλαζόπετρα. Την άνοιξη προς το τέλος και αρχές Καλοκαιριού ξαναρχίζει τον κύκλο του. Προδίδεται από την ακαταστασία του (ανοιγμένα όστρακα στην είσοδο του θαλαμιού του). Επίσης είναι θαύμα πως μπορεί και τρώει ένα όστρακο (π.χ. πορφύρα) χωρίς να το σπάσει. Θα μπορούσα να μιλάω ώρες για τη ζωή του χταποδιού, αλλά ας αρκεσθούμε στην συνταγή.

Η αλιεία λοιπόν του χταποδιού απαιτεί μία συστηματική σειρά από μεθοδευμένες κινήσεις. Ένας μυστικός αλγόριθμος που δεν είναι γραμμένος κάπου, μιας και εξαρτάται και από το ίδιο το χταπόδι (ήμερο, άγριο...), αλλά και από τον κυνηγό. Πεπειραμένοι κηνυγοί, που ασχολούνται με την δουλειά χρόνια, αρνούνται να αποκαλύψουν τα μυστικά του επαγγέλματος. Ενδεχομένως και εμείς να μη πετύχουμε τόσο την περιγραφή της πραγματικής διαδικασίας, αλλά –επιδερμικά- να σκιαγραφήσουμε μερικά από τα βήματα.

Το πρώτο και σημαντικότερο λοιπόν που οφείλουμε να προσέξουμε είναι η επιλογή του δολώματος. Γαλαζόπετρα! Μπορεί να μην είναι οικολογικό, να είναι ανήθικο, και ενάντια στο συμφέρον της ανθρωπότητας, αλλά στην πραγματικότητα, όλοι αυτό χρησιμοποιούν, οικολόγοι και μη. Η γαλαζόπετρα, έχει την ιδιότητα να ζαλίζει το χταπόδι, να του δημιουργεί μία ιδεατή ατμόσφαιρα, ένα ονειρεμένο περιβάλλον. Σαν άλλο όπιον, το νεκρώνει, κάνοντας το να νομίζει πως είναι ο βασιλιάς και ο κυρίαρχος του σύμπαντος. Έτσι, βγαίνει έξω από το θαλάμι του, χορεύοντας ρυθμικά στο νερό. Τα μυαλά του έχουν φουσκώσει για τα καλά. Η γαλαζόπετρα τον κάνει να νομίζει ότι είναι σε ένα προστατευμένο χώρο, και περιτριγυρίζεται από φίλους. Πες το γλέντι, πες το οικογενειακή σύναξη, πες το παλιο-παρέα. Η παραφροσύνη και η πνευματική τύφλωση λόγω της μέθης έχουν αποδυναμώσει το χταπόδι.

Τότε, ο κυνηγός, με ένα μικρό ψαροτούφεκο, καταβάλει ένα μεγαλοπρεπές κέντημα στο σώμα του χταποδιού. Και με μιας το χταπόδι νεκρούται. Το ξέφρενο γλέντι ακολουθεί μία μυστική νεκροπομπή. Τα άλλα χταπόδια με συγκλονισμό παρακολουθούν τον φίλο τους νεκρό και τρυπημένο, στα χέρια ένος βατραχανθρώπου. Όταν πια εξασθενήσει η επίρρεια της γαλαζόπετρας, το μέρος κρίνεται ακατάλληλο για φωλιά, και εγκαταλείπεται.

ΧΤΥΠΗΜΑ ΣΕ  ΒΡΑΧΟ

Σειρά έχει το σαλιάρισμα, ώστε να μαλακώσει τελείως το κρέας του. Η διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσουμε για να γευτούμε το καλύτερο χταπόδι είναι η εξής:

1) γυρίζουμε την κατσούλα του την ώρα που το πιάνουμε και αφαιρούμε ολα τα εντόσθια από μέσα όσο το δυνατόν πιο γρηρορα γιατί το χταπόδι όταν αρχίσει και ψοφάει, οι μύες του από την σακούλα με το μελάνι χαλαρώνουν, και έτσι το μελανι διαχέεται στο σώμα του σιγά-σιγά. Όταν ψοφίσει, βάζουμε το δάχτυλό μας δίπλα από το στόμα του με δύναμη και το τραβάμε εξω,

2) χτυπάμε το χταπόδι σε ένα βράχο καμιά 30αριά φορές,

3) μετά (και εδώ ειναι το μυστικό), βάζουμε τα δυο δάχτυλα μας (δείκτη και μεσαίο) στην κατσούλα και με τα υπόλοιπα αγκαλιάζουμε το χταπόδι και το ανακατέβουμε μέσα στη θάλασσα σπαστικά,

4) όταν απο το χταπόδι μας φύγει η πρώτη γλύτσα από πάνω του, το ξαναχτυπάμε στον βράχο άλλες 40 φορές,

5) επαναλαμβάνουμε το βήμα 3, μέχρι τα πόδια του χταποδιού μας να κατσαρώσουνε. Ή θα πρέπει, τραβώντας δύο απο τα πόδια του, η ενδιάμεση μεμβράνη να σχίζεται σαν χαρτί. Με αυτό το σαλιάρισμα το χταπόδι μας θα πάρει πάρα πολύ από το αλάτι και την γεύση της θάλασσας (θα μοιάζει ζωντανό). Το χταπόδι μας είναι έτοιμο και πολύ μαλακό, και επειδή η όρεξη περνάει και από το μάτι, θα δείτε τι ωραίο και γευστικό θα γίνει.

ΨΗΣΙΜΟ

Κόβουμε τη σακούλα του χταποδιού και καθαρίζουμε το εσωτερικό της. Από την άλλη πλευρά αφαιρούμε τα μάτια και το ράμφος. Κάτω από άφθονο νερό το καθαρίζουμε πολύ καλά. Σε μέτρια φωτιά το βράζουμε χωρίς νερό για 1 ώρα περίπου, μέχρι να μαλακώσει (το χταπόδι έχει την ιδιότητα να βγάζει υγρά, γι’ αυτό δε ρίχνουμε καθόλου). Αφού βράσει, κόβουμε ένα-ένα τα πλοκάμια και τα ψήνουμε στη σχάρα ή σε τηγάνι grill για 3–4 λεπτά. Να φροντίσουμε να ψηθεί πολύ καλά και από τις δύο πλευρές, για να είναι οπτικά όμορφο, έχει μεγάλη σημασία η εξωτερική εμφάνιση, όσο και η γεύση.

Σερβίρεται με λάδι, ξύδι και ρίγανη. Καλή όρεξη!!!

Γ.Δ.